İki çift göze merhaba diyen sözcüklerim, onların beni okuyabilmeleri için cümleler oluşturmaya başlar. Zıtlığımın yansıttığı kavram problemleri sözcükler arasında guruplaşmaya neden olur. Artık karanlık taraf, aydınlık tarafımla yüz yüze savaşmaya gerçekten hazırdır!
Cümlelerimin yönettiği savaşta, bütün askerleri en kaliteli kelimeler oluşturur. Casusluk için pembemsi kelimeler yollanır. Karşılığı da soğuk ve ödün vermeyen güçlü ama kısa kelimelerle verilir.
Ortada fazla kan olmasına ihtimal yoktur. Kırılan ve lügat tan silinen kelimeler haricinde savaş zaidatıda epey az sayılır.
Ne birbirimize yaklaşmaya nede bir başka yalana yer vardır artık beynimin içindeki o dar odada. Ne yanıt kalmıştır ne de soru! Hayat bir bitkinin yaşamı kadar anlamsızdır tek kalemde. Çare ilaçlarda aranır, bir sürü bitkide ve nice yanıtı olmayan yerde aranır. Sorunun ana kaynağı umursanmadan sadece çare aranır. Tek problem kafadadır aslında yanıtları olmayan boş kafalarda.
Rüzgar içimdeki dar odalarda sıkışmış olan duygularımın ellerinden tutar, özgür kalmaları için göz yaşlarımla kendine katar. Ve sende iyi bilirsin benim zamanımda kaçışım hep saklanışımdan daha güçlü olmuştur!