Aracımız 22.00’da İstanbul’ dan hareketle planlanan zamanlarda yolcularını aldı. Bayramoğlu yakınlarında katılımcıların aç olması sebebiyle yemek molası verdik ve burada yaklaşık 40 dk. zaman kaybettik. Ardından İzmit üzerinde tem yolunun tamamen kapatılarak e5’e aktarılması sebebiyle oluşan trafikte 90 dakika zaman kaybettik. Kirazdere barajı yakınından geçerek Servetiye karşı Köyü üzerinden Menekşe yaylası kamp alanına varmayı planlamıştık. Lakin yol üzerinde Hakan Tufan Okman ile benim (Burak Saral) haritayı yanlış okumamız sebebiyle Servetiye camii Köyüne saptık. Burada da 30dk kadar kaybettik. Bol virajlı ve stabilize yol sebebiyle de oldukça zor ilerledik. 160 dakikalık rötar ile saat 05.30 civarı Menekşe yaylasında planladığımız kamp alanına vardık ve çadırlarımızı kurarak dinlenmeye çekildik.
Geç gelmemiz sebebiyle sabah kalma ve kahvaltıyı saat 10.00 olarak planladık ve görevi Hakan Tufan Okman’a verdik. Hakan Tufan Okman erken uyanan bir kaç arkadaşın yanlış bilgilendirmesi sonucu kampı 09.15’de uyandırdı. Ardından kahvaltı hazırlıklarına başladık. Yumurtaları kaynatan Hakan Tufan Okman tencereyi düşürünce 6 yumurtamız telef oldu :) Kahvaltı ardından 40 dakikalık hazırlık molası ile kamptan 11.15de hareket ettik. Hareket etmeden önce katılımcılardan yanlarında 1,5lt civarı su bulundurmaları, kanyona girmek için eğer var ise bot kullanmalarını, öğle yemeği ve atıştırmalık bir şeyler almalarını talep ettik. Kanyona giriş yapacağımız köprüye kadar yol boyunca karşımıza çıkan su kaynaklarından hem kendimizi serinlettik hemde su ihtiyacımızı bir nebze giderdik. Kanyon başlangıcı olan köprüye, kamp alanından mesafe 2km idi 1 saatte bu yolu tamamladık.
Kanyoning programımız 8km yani 6 saatlik yürüyüşün ardından Kenan’ın yerine ulaşmaktı. Daha önceden okuduğumuz faaliyet raporlarına göre yol üzerinde yaklaşık 10metrelik büyük şelalenin etrafından dolanmak haricinde geri kalan geçişler su yürüyüşü ve küçük patikalardan oluşmaktaydı. Ayrıca faaliyet raporlarında bir grubun Taşoluk mevkinde yani parkurun ortasından dik bir çıkışla kanyonu terk ettiği de görünüyordu. Eğer kanyonu tamamlayamazsak yedek plan olarak buradan çıkmayı çok önceden planlamıştık. 12.15 civarında Köprünün altına inerek suya ilk adımlarımızı atıp Kanyoning etkinliğimize başlamış olduk. Yürüyüş grubumuzun artçısı Ferhat Ulu idi. Yön belirleme işini ise benim nezaretimde çeşitli 3k üyelerine sırasıyla yaptırdık.
Kulübümüz haricinde olan 9 misafir katılımcı ile toplam 23 kişilik bir ekip olarak su içinde ilerlemeye başladık. Parkur kaygan kayalar, bol bitki, kurbağa yavruları ve yengeçlerden oluşuyordu. Etrafımızda kanyon içinde ilerledikçe yer yer 300 metre yüksekliğe ulaşan dik duvarlar ile çevriliydi. Parkurun başlangıcı haricinde çoğu kısmı sık orman ve yüksek ağaçlar sebebiyle güneşi, ay ışığını ve yıldızları göremiyorduk. Büyük şelaleye kadar 2 yemek molası ve ufak tefek grubu toparlamak için yaklaşık 5 mola ile ulaştık. Grubun başı ile sonu arasında yer yer 30 dakikalık farklar oluştu. Yürüyüş tempomuzun yavaş olması sebebiyle 5 saat civarında ancak Büyük Şelale noktasına varabildik. Bu noktaya grubun arkasını ben topladığım için geç geldim, Ferhat Ulu da bizi beklemeden bu noktada yol bulma çabalarına başladı şelalenin sağından aşağıya doğru indi lakin çözüme ulaşamadı. Bu bölümde ancak 5 metrelik ip ile inilebilecek 2 balkon bulunmaktaydı. Biz daha önce ki faaliyet raporlarına göre şelalenin solundaki patikadan geçilebileceğini biliyorduk. Benimde gelmem ile Erol Yılmaz ve bir kaç arkadaş şelalenin solundan yukarı doğru patika aradık ve çok düzgün olmasa da dik çıkışlı ve inişli bir yol bulduk.
Büyük Şelaleyi geçmeden önce gps ile konumumuz ve saat verisini karşılaştırdım durumumuz çok iyi değildi. Bu sebepten karar almak için Seçkin Edalı, Hakan Tufan Okman ve ben (Burak Saral ) toplandık. Parkurun yarısına daha varamadığımız için bulunduğumuz noktayı onlara da göstererek isterseniz dönelim dedim. Sonraki diyaloglarda gps verilerini biraz daha inceledik, önceki faaliyet raporlarında edindiğimiz gps verilerine göre taşoluk noktasından muhtemel bir çıkış daha görünüyordu. Bizde bunu baz alarak çoğunluk kararı ile dönmemizin iyi olmayacağı kanısına vardık. En kötü ihtimal ile Taşoluk noktasına hava kararmadan vararak buradan çıkış yapacaktık. Ve yola koyulduk.
Büyük şelaleyi geçmemiz aramızda ki konuk katılımcılar sebebiyle 60 dakikadan daha uzun sürdü diyebilirim. Buda bizi oldukça kötü etkiledi. En kötü ihtimal ile Taşoluk noktasına hava kararmadan varmamız gerekiyordu. Nitekim de bunu başardık havanın kararmasın yaklaşık 10 dakika kala Taşoluk noktasına vardık. Ama gps’de işaretli olan çıkışı bulamadık ve hava karardı. Yetkin arkadaşlarımızdan 2 grup oluşturarak yakın çevrede bir çıkış aramaya başladık. Lakin etrafımız 300 metrelik dik duvarlar ve yoğun bitki örtüsü ile kaplanmıştı. Önceki faaliyet raporlarından edindiğimiz çıkış bilgisi de muhtemel olarak sık ormanla kapanmış. Zaten o karanlıkta patika var olsa da bulmak imkansızdı.
Saat 20.10 Seçkin Edalı, Hakan Tufan Okman ve ben ( Burak Saral ) tekrar konuşmak için toplandık. 4 seçeneğimiz vardı.
[gizle]
- Parkura devam ederek kuş bakışı 3.6 km aşağıda olan Kenanın Yerine ulaşmaya çalışmak.
- Geri dönerek kuş bakışı 2,5 km yukarıda olan parkur girişi köprüye ulaşmak. (Lakin bu yolda büyük şelaleyi geçmek gece vakti çok tehlikeli)
- Dik çıkış deneyerek kanyondan kurtulmaya çalışmak.
- Kanyon içinde uygun bir yerde ateş yakarak konaklayıp sabahı beklemek.
Katılımcıların fikirlerini almak için ve durumu bilmeleri için yukarıdakileri sıralayarak onlarla paylaştık. Demokratik olması için de oylama da yaptık. Tam olarak bir karar çıkması pek tabi muhtemel değildi. Burada İlhan Samur ve Doğan Kurt arkadaşlarımız bulundukları yerden bir yere gitmeyeceklerini beyan ettiler. Açıklamalar devam ederken Kahraman arkadaşımız düşüncesini belirtti daha sonra ki açıklamaları da çok dikkate almayarak grup bütünlüğünü neredeyse bozacak tavırlar sergiledi.
Alınacak kararın hayati önemi olduğu için katılımcılara da bırakamazdık. Yine de fikirlerini almamız gerekiyordu. Seçeneklerimizden birincisi olan Kenanın Yerine ulaşmak tam anlamıyla kafamızda hiç yoktu çünkü kuş bakışı 3,6 km uzaklıkta olan kenanın yeri bilmediğimiz bir parkurdu. Üçüncü seçenek dik çıkış ise 2 grup olarak yaptığımız çalışma sonucunda imkansız olduğunu anladık. Kanyon içinde konaklamamız gerektiği aşikar idi ama saat daha 20.30 du ve sabah 06.00 ya kadar konaklamak herkes için oldukça yorucu olacaktı. Bunun yanı sıra bulunduğumuz nokta kanyondaki akarsuyun tam ortasında büyük bir kaya idi. Burada ateş yakmak ve sabaha kadar sıcak kalmak imkansızdı.
Tüm bunların birleşimi ile katılımcıların 10 unda bulunan kafa feneri ile toplam 23 kişi geldiğimiz yolu çok hafif tempo yürümeye başladık. Büyük bir ilerleme kaydetmedik ama vücudumuzu sıcak tuttuk ve yaklaşık 2 saat yürüdük.
Saat 22.30 civarı Büyük Şelaleye kuş bakışı 400 metre mesafede dereden uzak konaklanabilecek bir alan bulduk. Gruplara ayrılarak odun topladık ve Seçkin ile Hakanın çalışması sonucu ateşi saat 23.30 civarında yaktık. Bu andan itibaren faaliyete katılanların moralleri yükseldi. Üzerlerimizde sort ve tshirt bulunuyordu. Gece sadece bir kaç ağacın arasından ara sıra görünen tek tük yıldız vardı. Gök yüzünde ay ışığı olmasına rağmen Kanyon zifiri karanlıktı.
Ateş başın da az olan yiyeceklerimizi neredeyse hepimiz paylaştık, suyu bitenler akarsudan su içtiler. Gecenin ilerleyen saatlerinde Abdullah Baybaşı, Erol Yılmaz ve ben ( Burak Saral ) odun toplamaya çıktık. İyi ki de çıkmışız oldukça ısınmamızı sağladı. 3 parti odun getirdik. Ara sıra katılımcı arkadaşları uyandırdım. Uzandıkları için ve yerde bir şey serili olmamasından dolayı soğuktan üşütmemeleri gerekiyordu. Kuzu çevirme gibi ateş başında kendimizi çevirdiğimiz de bir gerçek :).
Saat 00.30 civarında herkes derin ve güzel bir uykuya dalmıştı ki, ablamın(Asuman Saral) Ay, ay ay diye yüksek sesli üçlemesi ile hepimiz uyandık. Ve grubun yarısından çoğu ayağa sıçramıştı. Ablamın(Asuman Saral) solundan birisi kirpi, başka birisi tilki dedi ve katılımcılardan Aykut kamptan biraz uzaklaştı :). Lakin ablamın(Asuman Saral) korkmasına sebep olan ufacık bir yengeçti. :)
Gece bir türlü bitip sabaha kendini bırakmıyordu. Bir ara çantalardan morekşi, bir ara kuru üzüm, leblebi, bir ara elma, bir ara burçak geldi dünyada yediğim en güzel beşliydi her halde bunlar =). O yoklukta harika gelmişti bizlere. Ayrıca kaptan İsa abiye ulaşmaya çalışıyorduk bizi merak etmemesi ve jandarmaya haber vermemesi için. Ama bir türlü telefon çeken bir yer bulamadık.
Sabah saat 06.30 gibi anca kanyon aydınlandı ve kalktık. Ablam(Asuman Saral) ve Sezen Demirkol’ un durumu kötüydü. Ablamın(Asuman Saral) vücudu bitkin düştüğünden performansı oldukça yavaştı. Sezen Demirkol’ un ise sağ ayak tabanı ile ilgili sıkıntısı ve psikolojik olarak zayıflığı vardı.
Yürümekten başka çaremiz yoktu ve her şeye rağmen Sezen Demirkol’a sevgili sevgilim Selin Sever’in yaptığı ilk yardım sonrasında yürümeye koyulduk. Parkur boyunca Sezen Demirkol’a eşi Erden Demirkol, Seçkin Edalı, Ablama(Asuman Saral) da Selin Sever ve ben (Burak Saral) eşlik ettik. Hakan Tufan Okman 2 grup arasında gidip gelerek sürekli yardımcı oldu. Büyük Şelalede ki geçişimizi tamamladıktan sonra. Kaptana haber vermesi ve çıkış noktamıza aracı getirmesi için Erol Yılmaz ve Ferha Ulu’ yu önden yolladık. Kendileri parkuru yaklaşık 95 dakikada tamamladılar. Ve parkurdan sonra 40 dakikalık bir yürüyüşe ile araca ulaşıp kanyon çıkışına getirdiler. Ayrıca durumları iyi olan 11 kişilik sadece erkeklerden oluşan grup Hilminin önderliğinde arkalarından yolladık. Bu grupta parkurdan yaklaşık 135 dakikalık yürüyüş ile çıktılar. 11 kişilik grup köprüden çıkar çıkmaz bir kamyon ile karşılaşmış. Kamyoncuyu durdurup yiyecek istemişler. Hallerine acıyan kamyoncu 3 paket bisküvi ve bir kasa domates vermiş. Köprüye oturup afiyetle yemişler :)
Selin Sever, ben (Burak Saral), ablam (Asuman Saral), Seçkin Edalı, Hakan Tufan Okman, Sezen Demirkol, Erden Demirkol, Ezgi Karaoğlu, Derya Arslan ve Derya Korkmaz olmak üzere 10 kişi yavaşça parkurdan tırmanmaya devam ettik. İnişimize göre çok farklıydı çıkış. Aslında çıkmak daha kolay diyebiliriz ama yolları pek hatırlayamadık aşağıdan yukarı bakınca yolları bulmak biraz daha zor oldu. Hatta zaman zaman her yer birbirine benzemeye başlamıştı.
Sezen Demirkol ve ablam(Asuman Saral) gün boyunca pek bir şey yememiş ve su içmemişti. Onlara zorla takviye yaptık ve kendilerine geldiler. Sezen Demirkol ve ablamın(Asuman Saral) durumlarından ötürü yavaş ilerleyen grubumuz yaklaşık 320 dakika sonra parkurdan çıktı. Parkurdan çıkar çıkmaz yol kenarında birilerini gören Hakan, dün gece kanyonda kaldık bir dal sigaranız var mı? Sorusunu yöneltti ve sigarayı kopartıp keyfini sürdü.
İsa kaptan bizi baya merak etmişti parkur çıkışında sağ olsun su ve atıştırmalık bir şeyler getirmiş araca bindik kampa döndük.
Kampta hem kahvaltı hemde dün akşam yapmamız gereken sucukları pişirerek mangal yaptık. :) Baya da yedik. Sonra biraz dinlenerek araca binip dönüş yoluna çıktık. İzmit Seka Parkta küçük bir mola ardından sırasıyla araçtan inerek evlerimize döndük.
Faaliyetten çıkarılacak dersler.
- Her zaman metanetimizi korumalıyız
- Teknik ekipman az sayıda da olsa elzem olanları her zaman yanımızda bulundurmalıyız.
- Her türlü koşulu düşünerek yanımıza fazladan yiyecek ve temel ihtiyaçlarımızı almalıyız.
- Grup içinde kulaktan kulağa fısıldayarak grubu kışkırtacak konuşmalardan her zaman uzak durmalıyız.
- Grubumuzun doğa faaliyetleri etkinlikleri düzenlediğinin bilincinde olarak her türlü koşula adapte olabilecek yetiyi göstermeliyiz.
- Her hangi bir 3K faaliyetlerine katılan ancak daha 3K üyesi olmayan adaylar önceden yetkiye sahip 3K üyeleri tarafından izlenmeli ve diğer 3K üyelerinin de fikirleri alınarak 3K grubumuza dahil edilmelidir.
- Üyeler faaliyetle ilgili doğabilecek aksiliklere karşı önceden hazırlıklı olmalıdır. (Teknik bilgi, kondüsyon, ilkyardım, psikolojik yeterlilik)
- Faaliyeler haricinde her 3K üyesinin görev edinmesi gereken diğer bir konuda kişisel kondüsyonu için mutlaka düzenli spor yapması gerektiğidir.
- Katılan herkese canı gönülden teşekkürler.
Kampist 3K[/gizle]